Συναδέλφισσες – συνάδελφοι
στη συνεδρίαση της Συγκλήτου που πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 11/3/16, συζητήθηκε και το θέμα των απολύσεων εργολαβικών υπαλλήλων, μετά από αίτημα – υπόμνημα που είχαμε υποβάλει. Στην εν λόγω συνεδρίαση προσκληθήκαμε εκπρόσωποι του Συλλόγου μας και του (πρόσφατα ανασυγκροτημένου) σωματείου των εργολαβικών.
Ζητήσαμε από τη Σύγκλητο να εξαντλήσει κάθε δυνατότητα να ανακληθούν οι απολύσεις των 14 και να μην γίνουν άλλες. Παρουσιάσαμε το υπόμνημα του ΔΣ του Συλλόγου μας, εστιάζοντας στους τρόπους για να γίνει αυτό:
1. χρηματοδότηση από άλλα κονδύλια – όπως αρχικά είχε παρουσιάσει ως πιθανή λυση ο αρμόδιος Αντιπρύτανης, για μέρος των απολυόμενων.
2. διεκδίκηση έκτακτης επιχορήγησης από το υπουργείο – όπως υποσχέθηκε ο ΓΓ του Υπουργείου Παιδείας (Γ. Παντής) σε πρόσφατη συνάντηση με εκπροσώπους του ΑΠΘ.
3. αξιοποίηση του πρόσφατα ψηφισμένου νόμου που δίνει τη δυνατότητα απαλλαγής από τους εργολάβους και πρόσληψη των εργολαβικών υπαλλήλων από την Εταιρία Αξιοποίησης.
1. χρηματοδότηση από άλλα κονδύλια – όπως αρχικά είχε παρουσιάσει ως πιθανή λυση ο αρμόδιος Αντιπρύτανης, για μέρος των απολυόμενων.
2. διεκδίκηση έκτακτης επιχορήγησης από το υπουργείο – όπως υποσχέθηκε ο ΓΓ του Υπουργείου Παιδείας (Γ. Παντής) σε πρόσφατη συνάντηση με εκπροσώπους του ΑΠΘ.
3. αξιοποίηση του πρόσφατα ψηφισμένου νόμου που δίνει τη δυνατότητα απαλλαγής από τους εργολάβους και πρόσληψη των εργολαβικών υπαλλήλων από την Εταιρία Αξιοποίησης.
Οι απαντήσεις που πήραμε ήταν οι εξής:
1. ότι είναι επιλογή του αρμόδιου Αναπληρωτή Πρύτανη, από τη στιγμή μάλιστα που ένα μέρος των απολυθέντων μπορεί να συνταξιοδοτηθεί άμεσα, να μην διατεθούν τα όποια κονδύλια θα μπορούσαν (στα πλαίσια “εξοικονόμησης – νοικοκυρέματος των οικονομικών του πανεπιστημίου”).
2. ότι η έκτακτη επιχορήγηση από το υπουργείο είναι μόνο υπόσχεση προς το παρόν και, αν υλοποιηθεί, αυτό σίγουρα δεν θα γίνει άμεσα.
3. ότι υπάρχουν προβλήματα – ζητήματα που πρέπει να διευκρινιστούν σχετικά με τις προβλέψεις του νόμου και μια γενικότερη επιφύλαξη από πλευρας Πρυτανικών Αρχών και Συγκλήτου για το αν τελικά θα εξοικονομηθούν πόροι.
Από κάποιους συγκλητικούς εκφράστηκαν επιφυλάξεις για το αν θα πρέπει να εμπλακεί το ΑΣΕΠ, αν οι εργαζόμενοι που θα έχουν περάσει στην εταιρία αξιοποίησης θα “κοστίζουν περισσότερο” (αν εγείρουν απαιτήσεις για υψηλότερους μισθούς, με βάση το ισχύον νομικό πλαίσιο). Συζητήθηκαν επίσης τα “κριτήρια” με τα οποία επιλέχθηκαν οι προς απόλυση. Μας ζητήθηκε να προτείνουμε εμείς τρόπο επιλογής και όταν αρνηθήκαμε λέγοντας ότι δεν υπάρχει αντικειμενικό κριτήριο για να σταλεί ένας εργαζόμενος στην ανεργία, κάποιοι συγκλητικοί μας αντέτειναν ότι δεν έχουμε προτάσεις. Φαίνεται ότι δεν μπήκαν καν στον κόπο να διαβάσουν το υπόμνημα που υποβάλαμε και προφανώς δεν συνειδητοποιούν ότι ο ρόλος ενός συνδικαλιστικού οργάνου είναι να διεκδικεί. Άλλωστε οι όποιες προτάσεις υποβάλλουμε σε διαχειριστικό επίπεδο (βλ. τα 3 σημεία παραπάνω) έχουν μια αδυναμία εξ ορισμού, αφού δεν εχουμε πρόσβαση στα οικονομικά στοιχεία που έχουν οι αρμόδιοι. Ζητήσαμε να ενημερωθούμε και για τις πρόσφατες απολύσεις καθαριστών. Επιβεβαιώθηκαν από τον αρμόδιο αντιπρύτανη, αποδόθηκαν όμως γενικά και αόριστα στον εργολάβο, από τον οποίο είπε ότι θα ζητηθούν εξηγήσεις. Από την πλευρά μας επισημάναμε την αντίφαση – ενώ τις απολύσεις από την εργολαβία της φύλαξης υπήρξε ουσιαστική εμπλοκή της Διοίκησης, στην περίπτωση των καθαριστών δηλώνουν άγνοια για τον αριθμό και για τα αίτια των απολύσεων.
Η συζήτηση επεκτάθηκε στα περιθώρια που υπάρχουν σε διαχειριστικό επίπεδο – επισημάναμε ότι στο ασφυκτικό οικονομικό πλαίσιο που καλείται το ίδρυμα να λειτουργεί, δεν πρόκειται να βρεθεί λύση αν ταυτόχρονα δεν διεκδικήσουμε μαχητικά από την κυβέρνηση και το αρμόδιο υπουργείο χρηματοδότηση, προσλήψεις προσωπικού με μόνιμη και σταθερή δουλεια. Η διάθεση “εξοικονόμησης” και “νοικοκυρέματος” με τον τρόπο που προωθείται, δεν θα αποτρέψει και άλλες απολύσεις, μειώσεις και περικοπές. Τη “νύφη” θα την πληρώσουν για άλλη μια φορά πρώτα οι συνάδελφοι που απολύονται και μετά οι υπόλοιποι εργαζόμενοι, με περιστολή δικαιωμάτων και κατακτήσεων, οι φοιτητές με υποβάθμιση των υπηρεσιών. Μόνη προοπτική ελπίδας είναι η οργανωμένη, συντονισμένη διεκδίκηση από τους συλλόγους και τα σωματεία της Ακαδημαϊκής κοινότητας αλλά και ευρύτερα, στη βάση των κοινών μας συμφερόντων. Η μαζική και σε ταξική κατεύθυνση διεκδίκηση μπορεί και να βάλει φρένο σε απολύσεις, περικοπές, περιστολή δικαιωμάτων αλλά και να χαράξει προοπτική για οριστική επιλύση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε. Να φύγουν οι εργολάβοι από τα πανεπιστήμια, να δουλεύουν όλοι με μόνιμη και σταθερή δουλειά, να υπάρχει αποκλειστική χρηματοδότηση του πανεπιστημίου από το κράτος ώστε οι παροχές προς τους φοιτητές και την ακαδημαϊκή κοινότητα γενικότερα να είναι αντίστοιχες των σύγχρονων αναγκών.
για την ενημέρωση
Γ. Κουρμούλης
Comments are closed.