Εκδήλωση για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας

Posted by Κική Τσαλακανίδου on 12 Μαρτίου 2012

Την ανάγκη οργάνωσης των γυναικών στην πάλη, μέσα από τα σωματεία, αλλά και της πολιτικής συνειδητοποίησή τους, ως μόνο δρόμο που δίνει προοπτική για την ουσιαστική επίλυση του ζητήματος της γυναικείας ανισοτιμίας ανέδειξε σε μια πλούσια εκδήλωση αφιερωμένη στην παγκόσμια ημέρα της γυναίκας, ο Σύλλογος μας, η οποία πραγματοποιήθηκε την Κυριακή το πρωί στο αμφιθέατρο της κεντρικής βιβλιοθήκης. Επιλέξαμε να τιμήσουμε την ημέρα της γυναίκας, σε μια εκδήλωση με κεντρικές ομιλήτριες δύο γυναίκες απεργών της Ελληνικής Χαλυβουργίας, αναδεικνύοντας το ξεχωριστό παράδειγμα της ανεκτίμητης συνεισφοράς της Επιτροπής Γυναικών των χαλυβουργών, στο μεγαλειώδη αγώνα τους.

Η Μαρία Δελλή και η Σοφία Ροδίτη, μέλη της Επιτροπής Γυναικών, τόνισαν την ανάγκη να απλωθεί η αλληλεγγύη στις οικογένειες των χαλυβουργών, να τσακιστεί ο φόβος και η απογοήτευση στις γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων, να μπουν νέες δυνάμεις στον αγώνα, να γίνει κάθε χώρος δουλειάς μια Χαλυβουργία. Οι γυναίκες είναι σήμερα πρώτες στην ελαστική απασχόληση, στην ανασφάλιστη εργασία, στην ανεργία, στις απολύσεις. Υφίστανται κυρίως εκείνες τις συνέπειες από την έλλειψη ή το κλείσιμο υποδομών για την τρίτη ηλικία, από την ιδιωτικοποίηση της παιδείας. Αναγκάζονται να είναι πάνω από τα παιδιά τους μέχρι τα 30-35 τους χρόνια και μετά – λόγω πάλι έλλειψης υποδομών – πάνω από τα εγγόνια. Βιώνουν όμως πρώτες και τις περικοπές σε Υγεία-Πρόνοια, τη μείωση του ελεύθερου χρόνου – εκείνες που τον έχουν μεγαλύτερη ανάγκη. Όπως όμως σημείωσε η Κ. Τσαλακανίδου, μέλος του ΔΣ του συλλόγου μας, «οι γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων, που βιώνουν τις παλαιές αλλά ιδιαίτερα τις νέες μορφές της διπλής καταπίεσης, μπορούν και πρέπει να σηκώνουν τη σημαία του αγώνα», αναδεικνύοντας επίσης, την αναγκαιότητα να βρουν τα σωματεία τρόπους προκειμένου οι γυναίκες που θέλουν να δράσουν ή που αύριο θα θελήσουν, να μην μένουν μακριά από την ταξική πάλη.

Στη συνέχεια η Ρουάντα Κουλατούνγκα, υποψ. διδάκτορας μας μίλησε για τη θέση της γυναίκας στην πατρίδα της, τη Σρι Λάνκα.

Ο Πρόεδρος του συλλόγου Γ. Κουρμούλης κλείνοντας την εκδήλωση ευχαρίστησε ιδιαίτερα τις δύο “Χαλυβουργίνες” τους ευχήθηκε καλή δύναμη στον αγώνα που δίνουν για λογαριασμό όλων των εργαζομένων.

Ιδιαίτερα συγκινητική ήταν η στιγμή που η συνάδελφος Μαρία Γιαγκούδη, από τους συντελεστές της εκδήλωσης, μας απήγγειλε ένα ποίημά της. Με την άδειά της και επειδή το ζήτησαν πολλές παρευρισκόμενες το παραθέτουμε:

A Stone Woman

Την είδα στον τοίχο καρφωμένη ψηλά
μην την αγγίξει η πόλη και τρομάξει.
Ηταν γεμάτη χαρακιές, πελεκημένη ως το κόκκαλο
μαύρο το αίμα , έτρεχε ωστόσο.
Την προσπέρασα τότε -θυμάμαι- εύκολα
όπως εύκολα προσπερνάμε τις μεγάλες στιγμές.
Την συνάντησα από τότε πολλές φορές με τα χέρια ανοιχτά,
ν’ ατενίζει το πέλαγος και με πύρινα μάτια.
Τη λένε γυναίκα της υπομονής εγώ όμως τη λέω Stone Woman
όπως λέει και το παλιό παραμύθι για τη γυναίκα που πέτρωσε
στο βράχο περιμένοντας.
Μ.

Παράλληλα με την εκδήλωση υπήρχε πρόγραμμα για τα παιδιά των εργαζομένων με ανάγνωση παραμυθιών, μουσική και ζωγραφική. Το κολάζ που δημιούργησαν τα παιδιά θα σταλεί στα παιδιά των χαλυβουργών.

Θα θέλαμε επίσης να ευχαριστήσουμε τις συναδέλφους που συνεισέφεραν στον μπουφέ και στη φιλοξενία των προσκεκλημένων