Αρ. Πρωτ. 121 Θεσσαλονίκη, 11/06/2013
Τα προβλήματα που βιώνουμε στο πανεπιστήμιο εργαζόμενοι, φοιτητές, διδάσκοντες έχουν πάρει δραματικές διαστάσεις:
• Η έλλειψη προσωπικού που έγινε πολύ έντονη με τη διαθεσιμότητα 85 συναδέλφων μας. Είχε ξεκινήσει όμως από πριν – με συνταξιοδοτήσεις (κανονικές ή πρόωρες), με εφεδρείες αλλά και με τη διαχρονική πολιτική παγώματος των προσλήψεων. Το αποτέλεσμα είναι να έχει μειωθεί δραματικά το προσωπικό και οι υπηρεσίες να έχουν περιέλθει σε αδυναμία λειτουργίας. Η κατάσταση προβλέπεται να γίνει ακόμα χειρότερη με τις δρομολογημένες κυβερνητικές πολιτικές οι οποίες θα οδηγήσουν σε απόλυση ακόμα περισσότερους συναδέλφους. Το παράδειγμα της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης είναι απολύτως ενδεικτικό.
• Ο διωγμός των εργολαβικών εργαζομένων έκανε ακόμα πιο οριακή την κατάσταση και στο θέμα του προσωπικού (πολλοί εργολαβικοί στελέχωναν διοικητικές υπηρεσίες), αλλά και στα θέματα της φύλαξης και καθαριότητας. Ειδικά στην καθαριότητα η κατάσταση είναι απαράδεκτη (το πανεπιστήμιο δεν έχει καθαριστεί κανονικά εδώ και 9 μήνες· οι χώροι εργασίας μας με έμφαση στους χώρους υγιεινής είναι ακατάλληλοι για χρήση).
• Η φοιτητική μέριμνα και οι κοινωνικές παροχές απαξιώνονται σε βαθμό εξευτελιστικό. Οι φοιτητικές εστίες (όπως και η λέσχη) λειτουργούν με ημερομηνία λήξης, ετοιμάζουν δίδακτρα στα μεταπτυχιακά, στο παιδικό κέντρο αύξησαν τα τροφεία με ταυτόχρονη μείωση του ωραρίου λειτουργίας.
Όλα τα παραπάνω είναι ενταγμένα σε μια πολιτική που θέλει το δημόσιο γενικότερα συρρικνωμένο. Οι κυβερνήσεις και τα κόμματα που τις στηρίζουν διαχρονικά, έχουν και εμάς στο στόχαστρο. Θέλουν το πανεπιστήμιο ανίκανο να καλύψει τις ανάγκες φοιτητών και εργαζομένων, με μισθούς και δικαιώματα τσακισμένα, με μια λογική ανταποδοτική (πλήρωνε για να έχεις). Η λειτουργία των ιδρυμάτων με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια διευρύνεται ολοένα και περισσότερο, προωθούμενη χωρίς κανέναν δισταγμό και από την Διοίκηση του πανεπιστημίου. Καλλιεργούν την αυταπάτη ότι τα προβλήματα λύνονται με διαχειριστικά τερτίπια και μπαλώματα. Σε όλα αυτά πρέπει να αντιδράσουμε, να υψώσουμε εμπόδια. Πρέπει να ορθώσουμε το ανάστημα μας οι εργαζόμενοι, οι φοιτητές, οι καθηγητές. Να βροντοφωνάξουμε ότι δεν πάει άλλο. Να απαιτήσουμε:
• Η Διοίκηση του πανεπιστημίου δυναμικά να διεκδικήσει προσωπικό και χρηματοδότηση ώστε άμεσα να αντιμετωπιστεί η δραματική μείωση του προσωπικού και οι συνέπειές της (φόρτος εργασίας, ασάφειες ως προς τις υποχρεώσεις και τα καθήκοντα, καθυστερήσεις, αδυναμία λειτουργίας). Να ανακληθεί η απόφαση για αυξήσεις στα τροφεία του παιδικού κέντρου. Επιχορήγηση της λειτουργίας του από το πανεπιστήμιο και μείωση των τροφείων ως ελάχιστη βοήθεια προς τους γονείς, σε καιρό κρίσης. Καμία σκέψη για δίδακτρα στα μεταπτυχιακά
• Καμία απόλυση εργαζομένου, όλοι οι υπάλληλοι σε διαθεσιμότητα να επιστρέψουν στις θέσεις τους τώρα. Άμεσες προσλήψεις προσωπικού για να καλυφθούν όλα τα λειτουργικά κενά (σε διοίκηση αλλά και σε καθαριότητα, φύλαξη). Μόνιμη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα για όλους
• Γενναία χρηματοδότηση της παιδείας από τον κρατικό προϋπολογισμό για να καλυφθούν οι ανάγκες, κατάργηση κάθε ανταποδοτικής χρέωσης, ποιοτική φοιτητική μέριμνα για τους φοιτητές.
Το ΔΣ του συλλόγου μας προκηρύσσει στάση εργασίας για την Παρασκευή 14 Ιούνη από τις 7:30 πμ έως τις 11:30 πμ με συγκέντρωση διαμαρτυρίας μπροστά στο κτήριο Διοίκησης. Καλούμε τα σωματεία και τους συλλόγους εργαζομένων, φοιτητών, διδασκόντων σε κοινή δράση και σε συμμετοχή στην κινητοποίηση. Ο κάθε φορέας με το δικό του πλαίσιο αιτημάτων αλλά ταυτόχρονα και με το «νήμα» που μας ενώνει: Τριτοβάθμια εκπαίδευση αποκλειστικά Δημόσια και Δωρεάν, μόνιμη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα, ουσιαστική αύξηση της χρηματοδότησης για την παιδεία.
Comments are closed.