Συναδέλφισσες-συνάδελφοι,
Συμπληρώνονται φέτος 48 χρόνια από τη λαϊκή εξέγερση του Πολυτεχνείου τον Νοέμβρη του 1973, τη φοιτητική εξέγερση που ‘βάφτηκε’ στο αίμα, ενταφιάζοντας όμως ταυτόχρονα οριστικά τα σχέδια της λεγόμενης φιλελευθεροποίησης της χούντας· την εξέγερση-‘κορωνίδα’ της αλύγιστης στάσης των αγωνιστών σε όλη την επταετία 1967–1974, στις φυλακές, στα βασανιστήρια και στις εξορίες, ενάντια στο αντιλαϊκό, αμερικανοκίνητο, φασιστικό και διεφθαρμένο καθεστώς των συνταγματαρχών. Την εξέγερση-παρακαταθήκη και αστείρευτη πηγή έμπνευσης για τους αγώνες του ελληνικού λαού. Tο Πολυτεχνείο άντεξε και παραμένει ζωντανό στη μνήμη μας, ενάντια σε κάθε προσπάθεια αλλοίωσης του περιεχομένου του, μετατροπής του σε μια ανούσια επέτειο· διδάσκει και εμπνέει γιατί είναι έργο λαϊκό, είναι έργο της νεολαίας! Απαντάει με τη ίδια ζωντάνια, 48 χρόνια μετά, σε κάθε φωνή υποταγής και μοιρολατρίας για το πόση δύναμη έχει ο λαός.
Σχεδόν μισό αιώνα μετά, και παρά την ανάπτυξη της τεχνολογίας και της επιστήμης, το “Ψωμί παιδεία ελευθερία”, τα “Έξω αι ΗΠΑ”,”Έξω το ΝΑΤΟ” γίνονται κάθε χρόνο όλο και πιο επίκαιρα.
Μετά από μια δεκαετία κρίσης, μετά από μια σχεδόν διετία πανδημίας, ο λαός μας έρχεται αντιμέτωπος καθημερινά με νέους ‘βρόγχους’:
- τις αυξήσεις σε όλα τα είδη
- τη δραματική έλλειψη κλινών και ιατρονοσηλευτικού προσωπικού, για ασθενείς covid και όχι μόνο
- την παραπέρα εγκληματική συγχώνευση των τμημάτων στα σχολεία, σε συνθήκες μάλιστα πανδημίας, από την κυβέρνηση της δήθεν ‘αριστείας’
- τον καθημερινό φονικό συνωστισμό στα άθλια μέσα μαζικής μεταφοράς
- την εδαφική μας ακεραιότητα να έχει εναποτεθεί στα χέρια των πανάκριβων ‘συμμαχιών’ με δυνάμεις που γκριζάρουν τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, με κράτη-τρομοκράτες, με κράτη-εισβολείς
- τις αντιδραστικές, φασιστικές πρακτικές και τις απάνθρωπες ‘θεωρίες’ που έφεραν εκατόμβες για την ανθρωπότητα να εκκολάπτονται για άλλη μια φορά, και μάλιστα μέσα στα σχολεία που πάνε τα παιδιά των εργαζομένων.
Ο λαός και οι φορείς του δεν περιμέναμε όλον αυτό τον καιρό τις εκατόμβες για να “λογαριαστούμε μετά”, αλλά απαιτήσαμε από την αρχή να επιταχθεί ΑΜΕΣΑ ο ιδιωτικός τομέας της υγείας, όπως προβλέπεται για τέτοιες συνθήκες: να ενταχθεί στο δημόσιο σχεδιασμό ενάντια στην πανδημία χωρίς να θησαυρίζουν άλλο οι έμποροι-κλινικάρχες στις πλάτες του δοκιμαζόμενου λαού μας, να ληφθούν στοιχειώδη μέτρα προστασίας σε μέσα μαζικής μεταφοράς, σε χώρους δουλειάς και εκπαίδευσης. Όλοι οι εργαζόμενοι δώσανε μεγάλο αγώνα, και τον συνεχίζουν, για την αναχαίτιση του νόμου Χατζηδάκη, που πάει να βάλει ταφόπλακα στον συνδικαλισμό και σε όποιον αντιστέκεται στην απαξίωση του εργάσιμου χρόνου, σε όποιον ζητά σύγχρονα δικαιώματα. Ο συνεχιζόμενος αγώνας των υγειονομικών για ενδυνάμωση του ΕΣΥ και ενίσχυση της δημόσιας υγείας, οι πετυχημένοι αγώνες των εργατών της COSCO, ο αγώνας των εργαζομένων στην e-food, οι κινητοποιήσεις των μαθητών και των εκπαιδευτικών ενάντια στην αξιολόγηση, αποτελούν μόνο λίγα από τα πολλά παραδείγματα του λαού που μάχεται και δεν εφησυχάζει μπροστά στα συμφέροντα των λίγων και τη σημερινή δικτατορία του κεφαλαίου.
Καλούμε τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες να μείνουν δυνατοί, να βγάλουν συμπεράσματα,
να διεκδικήσουν μαζί με όλο το λαό ενίσχυση του συστήματος υγείας,
να αντλήσουν δύναμη και ανάταση από το μήνυμα του Πολυτεχνείου.
Λαμβάνοντας υπόψη τον σχεδιασμό των φορέων που διοργανώνουν τον φετινό εορτασμό,
το ΔΣ θα καταθέσει στο μνημείο του Πολυτεχνείου στεφάνι εκ μέρους του Συλλόγου
στις 17 Νοέμβρη στις 12 το μεσημέρι.
Καλούμε τους συναδέλφους, λαμβάνοντας τα απαραίτητα μέτρα προοστασίας της υγείας τους, να συμμετέχουν στην πορεία προς το αμερικανικό προξενείο,
που θα ξεκινήσει από το Πολυτεχνείο στις 6 μ.μ.